วันเสาร์ที่ 31 ตุลาคม พ.ศ. 2558

[OS] Love me like you do ∞ myungyeol

Title: Love me like you do
Pairing: myungsoo/sungyeol
Genre: AU, PWP
Author: khanunys
A\N: - ครั้งสุดท้ายกับฉากแบบนี้มันก็นานมาแล้วน่ะนะ ฝืดบ้างอะไรบ้างอย่าถือสากันเหลย (/__\)
                - หมอเหงือกยอลบอกให้เขียน คุณขนุนคนดีไม่ผิดนะคะนะ

                - แอบขายอดดร.ด้วยได้ไหม ได้แหละ พรีออเดอร์อดดร. นะคะ จิ้มค่ะ!



#knysfic








Every inch of your skin is the holy grail I’ve got to find.
Only you can set my heart on fire.





ภาพของเรียวขาวยาวขาวผ่องที่พาดอยู่บนพนักของโซฟาที่ตั้งอยู่หน้าโทรทัศน์กลางห้องดึงดูดสายตาของคิมมยองซูผู้ซึ่งเดินทางกลับมาถึงห้องพักของตนเองได้ในทันทีที่เขาเปิดประตูเข้ามา ดวงตาคู่คมไล่มองจากปลายเท้าของคนที่นอนเล่นอยู่บนโซฟาไปจนถึงต้นขาที่โผล่พ้นออกจากกางเกงขาสั้นที่พวกผู้หญิงมักจะใส่กัน


แต่เอาตามความจริงแล้วคิมมยองซูยังไม่เคยเห็นใครใส่กางเกงขาสั้นแล้วดูยั่วยวนเท่ากับอีซองยอลสักคนเดียว


“กลับมาแล้วเหรอ” เสียงนุ่มที่ไม่ว่าจะฟังกี่ครั้งมยองซูก็รู้สึกว่ามันหวานหูเหลือเกินดังขึ้นในตอนที่เขาเดินเข้าไปด้านในห้องเพื่อนำของที่เขาถือติดมือมาไปวางเอาไว้บนโต๊ะทานอาหาร ในขณะที่เจ้าของคำถามนั้นพลิกกายมานอนคว่ำโดยยกตัวขึ้นด้วยศอกทั้งสองข้าง จนเสื้อเชิ้ตที่ปลดกระดุมออกไปสองเม็ดนั้นเปิดออกจนสามารถเห็นแผ่นอกขาวที่มีร่องรอยแสดงความเป็นเจ้าของสีเดียวกับกลีบกุหลาบแต่งแต้มอยู่จางๆ


“กลับมาแล้วครับ” คนหน้าหล่อพูดเสียงนุ่ม พลางเคลื่อนกายไปหาคนรักของเขาที่นอนเล่นอยู่บนโซฟาพร้อมกับมอบจูบหวานๆให้อีกคนด้วยความคิดถึง ทั้งๆที่ความจริงแล้วเราเพิ่งจะแยกกันเมื่อเช้านี้ตอนที่เขาออกไปเรียน และอีซองยอลเตรียมตัวจะออกไปทำงานแท้ๆเชียว


“ทำไมวันนี้กลับช้าล่ะ” เจ้าของร่างบอบบางที่นอนเอกเขนกอยู่บนโซฟาเอ่ยถาม ก่อนที่เจ้าตัวจะลุกขึ้นมานั่งบนโซฟาโดยไม่ได้สนใจเลยว่าเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ที่มยองซูจำได้คลับคล้ายคลับคลาว่ามันเป็นของเขานั้นหล่นลงมากองอยู่ที่ศอกข้างหนึ่งจนเผยให้เห็นแผ่นอกขาวและเม็ดทับทิมสีหวานที่ยั่วตายั่วใจเขาอยู่


ฟัค


คิมมยองซูสบถในใจก่อนจะยกร่างของคนอายุมากกว่าขึ้นมานั่งบนตัก จมูกโด่งกดลงบนซอกคอขาวที่ส่งกลิ่นกรุ่นอย่างยั่วยวนในทันที ก่อนที่ริมฝีปากหนาจะค่อยๆแนบประทับและไล่เลียไปบนผิวกายเนียนนุ่มที่เขาหลงใหลนักหนานั้น สำหรับมยองซูแล้ว อีซองยอลเป็นเหมือนกับสารเสพย์ติดชนิดหนึ่งที่เขาต้องการจนไม่รู้จักพอ


มือหนาเริ่มสอดเข้าไปใต้เสื้อเชิ้ตสีขาวพร้อมกับลูบไล้ไปตามผิวเรียบลื่นนั้น หูก็แว่วได้ยินเสียงร้องห้ามที่ดังกว่าเสียงกระซิบเพียงแค่นิดเดียว ซึ่งแน่นอนว่ามันไม่สามารถทำให้มยองซูหยุดความต้องการที่พุ่งทะยานขึ้นสูงของเขาได้เลย มือหนาจึงถอดกางเกงขาสั้นที่อีกคนใส่เอาไว้ออกโดยที่ซองยอลเองก็ไม่ทันได้รู้ตัว ชายหนุ่มหน้าหล่อรั้งร่างบางของคนรักให้นอนราบ โดนที่ขาของซองยอลนั้นเขาวางพาดไปกับที่เท้าแขนซึ่งอยู่ริมสุดของโซฟา ใบหน้าคมคายก้มลงไปกดจูบลงบนต้นขาด้านในของอีซองยอล พร้อมกับขบเม้มจนเกิดรอย ก่อนจะค่อยๆไล่กดจูบสูงขึ้นไปเรื่อยๆจนไปพบกับส่วนอ่อนไหวของร่างกายที่เริ่มตื่นตัวจากการปลุกเร้าของเขา


คนหน้าหล่อเงยหน้าขึ้นไปสบตากับอีกคนที่ยกศีรษะของตนเองขึ้นมาเพื่อมองเขาพอดี คิมมยองซูจึงยกยิ้มที่มุมปากส่งไปให้อีกคนแล้วค่อยๆครอบริมฝีปากไปบนส่วนกลางของร่างกายที่แข็งขืนอยู่ตรงหน้า หยอกเย้ากับส่วนอ่อนไหวนั้นด้วยปลายลิ้นและโพรงปากจนอีซองยอลส่งเสียงครวญครางออกมาให้ถูกใจ หากแต่เขาก็ไม่ได้คิดจะปล่อยให้อีกฝ่ายไปถึงฝั่งฝันดังที่ปรารถนาง่ายขนาดนั้น


“จะเอาเปรียบกันเหรอครับ อาจารย์” มยองซูเอ่ยถามเสียงนุ่ม หลังจากที่ชายหนุ่มลุกขึ้นยืนเต็มความสูงพร้อมกับปลดเสื้อผ้าของตนเองออกจากร่างกาย โดยที่ดวงตาทั้งสองคู่ยังคงสบกันอยู่อย่างนั้น


“ไม่ต้องมาทำเป็นพูดดีเลย” ซองยอลพูดก่อนที่ริมฝีปากอิ่มนั้นจะเคลือบไปด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ในขณะที่มือเรียวสวยก็เริ่มปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตที่ตนเองสวมใส่อยู่ออกทีละเม็ดเป็นการยั่วอารมณ์คนมอง “อดีตลูกศิษย์


คำพูดของคนหน้าหวานทำให้มยองซูต้องกระตุกยิ้มอย่างช่วยไม่ได้ จะว่าไปสิ่งที่ซองยอลพูดก็ถูกต้องแล้ว เพราะในตอนนี้คิมมยองซูเป็นอดีตลูกศิษย์ที่ดำรงตำแหน่งคนรักของอาจารย์สอนภาษาอังกฤษหน้าหวานที่กำลังยั่วยวนเขาอยู่คนนี้


What do you want me to do next?” คิมมยองซูเอ่ยถามอีซองยอลเสียงพร่า พร้อมกับโถมตัวลงไปทาบทับอยู่บนเรือนร่างขาวเนียนที่ยั่วยวนสายตาเขาอยู่นานแล้ว มือหนากระชากเสื้อเชิ้ตสีขาวออกจนอีซองยอลไร้ซึ่งสิ่งใดปกปิดร่างกาย ปลายนิ้วเรียวรุกคืบเข้าไปในช่องทางด้านหลังอย่างเอาแต่ใจจนซองยอลต้องส่งเสียงครางออกมาให้อีกคนได้ฟังตามที่ต้องการ





My head’s spinning around, I can’t see clear no more.
What are you waiting for?





เรือนร่างขาวนวลเนียนนั้นบิดไปมาราวกับขี้ผึ้งที่ถูกไฟลน ยามที่ฝ่ามือหนาข้างหนึ่งลูบไล้ไปตามร่างกายของเขา พร้อมกับนิ้วเรียวที่ขยับอย่างร้ายกาจเพื่อปรนเปรอและเตรียมพร้อมช่องทางของเขาให้พร้อม แนวฟันขาวขบลงบนกลีบปากนุ่มด้านล่างจนเริ่มช้ำ สุดท้ายแล้วจึงเป็นคิมมยองซูเสียเองที่ต้องกดปลายนิ้วลงบนนั้นเพื่อให้อีกคนเลิกกัน ก่อนจะเปลี่ยนจากนิ้วเป็นริมฝีปากของตนเองแทน


จูบแล้วจูบเล่าที่สอดคล้องกับการขยับมือของคิมมยองซูนั้นได้ชักพาอีซองยอลไปจนถึงปลายทางของความสุขโดยที่เขาเองก็ไม่ทันได้รู้ตัว


Tell me.” มยองซูกระซิบแทบจะชิดกับริมฝีปากของซองยอล “What do you want me to do next?


อีซองยอลร้องครางออกมาเมื่อสัมผัสได้ถึงบางสิ่งบางอย่างที่ดุนดันอยู่ตรงช่องทางด้านหลังของเขา คนหน้าหวานรู้ดีว่าคนที่ทาบทับอยู่ด้านบนนั้นปรารถนาที่จะครอบครองเขามาแค่ไหน และรู้ตัวดีว่าเขาอยากจะถูกอีกฝ่ายครอบครองมากแค่ไหนเช่นเดียวกัน


ดังนั้นท่อนแขนกลมกลึงจึงเกาะกอดลำคอของคนด้านบนแน่น มือบางก็ออกแรงรั้งบนหน้าอีกคนเข้ามาใกล้แล้วบดเบียดริมฝีปากไปบนอวัยวะชนิดเดียวกันอย่างร้อนแรง จากนั้นจึงกระซิบเสียงพร่าเมื่อถอนริมฝีปากออกมาเรียบร้อยแล้ว “Fuck me.


เมื่อจบวลีนั้น ท่อนเนื้อที่ร้อนรุ่มก็ชำแรกเข้ามาในร่างกาย ก่อนจะตามด้วยแรงกระแทกกระทั้นที่เต็มไปด้วยความเร่าร้อนทว่าแฝงเอาไว้ด้วยความอ่อนโยนเหมือนในทุกครั้งที่เขาทั้งสองคนบรรเลงบทเพลงรักกันให้แก่กันและกัน


เหงื่อที่รินไหลนั้นส่งผลให้ผิวกายของอีซองยอลดูผุดผ่องและน่าสัมผัสจนมยองซูต้องแนบริมฝีปากลงไปประทับรอยจูบบนนั้นครั้งแล้วครั้งเล่า เช่นเดียวกันริมฝีปากสีสดที่ครวญครางเอ่ยเรียกชื่อของเขา ที่ทำให้คิมมยองซูต้องแนบริมฝีปากลงไปช่วงชิงความหวานและลมหายใจของอีกคนนับครั้งไม่ถ้วนราวกับคนไม่รู้จักพอ


“ม-มยองซู อ๊ะ” มือน้อยที่ถูกยกขึ้นมากอดคอเขาเอาไว้ ทำให้มยองซูรับรู้ได้ว่าอีกไม่นานปลายทางของอีซองยอลจะเดินทางมาถึง ชายหนุ่มจึงเลื่อนมือมาปรนเปรอส่วนอ่อนไหวของคนรัก พร้อมกับเพิ่มจังหวะในการขยับสะโพกเข้าออกของตนเองให้เร็วขึ้น และรุนแรงขึ้น จวบจนกระทั่งเขาสัมผัสได้ถึงความชื้นที่ฝ่ามือ


มือหนาละออกมาจับยึกสะโพกมนเอาไว้แน่น เพื่อรองรับการกระแทกกระทั้นที่รุนแรงขึ้นจากแรงอารมร์ของเขาที่พุ่งขึ้นสูงจนแทบจะทนไม่ไหว ดวงตาคู่คมจับจ้องไปยังส่วนที่เชื่อมต่อกันไม่วางตา พร้อมกับซี๊ดปากด้วยความเสียวซ่านเมื่อเห็นว่าช่องทางของคนรักนั้นกลืนกินเขาด้วยความร้อนแรงอย่างไร ร่างหนาเกร็งกระตุกอยู่สองสามครั้งก่อนจะปลดปล่อยความสุขออกมาในร่างกายของอีซองยอล แล้วทิ้งตัวลงซบบนแผ่นของคนรักเนื่องจากหมดแรง


“ลุกออกไปเลยนะ” ซองยอลพูดเสียงแผ่ว “มันหนัก”


“ไม่เอาหรอกครับ” มยองซูว่าพลางช้อนร่างของซองยอลให้เข้ามาอยู่ในอ้อมแขนตอนที่เขาลุกขึ้นยืน ก่อนที่คนหน้าหล่อจะพาร่างบอบบางของอีซองยอลเดินตรงไปที่ห้องน้ำโดยที่ร่างกายยังคงเชื่อมต่อกันอยู่เช่นนั้น “ไปอาบน้ำกันนะ”




And the story goes on its way

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น