Title: Love me
like you do
Pairing:
myungsoo/sungyeol
Genre: AU, PWP
Author:
khanunys
BG Song: EllieGounding – Love me like you do
A\N: -
ครั้งสุดท้ายกับฉากแบบนี้มันก็นานมาแล้วน่ะนะ ฝืดบ้างอะไรบ้างอย่าถือสากันเหลย (/__\)
-
หมอเหงือกยอลบอกให้เขียน คุณขนุนคนดีไม่ผิดนะคะนะ
-
แอบขายอดดร.ด้วยได้ไหม ได้แหละ พรีออเดอร์อดดร. นะคะ จิ้มค่ะ!
#knysfic
Every inch of your skin is the holy grail I’ve got to
find.
Only you can set my heart on fire.
ภาพของเรียวขาวยาวขาวผ่องที่พาดอยู่บนพนักของโซฟาที่ตั้งอยู่หน้าโทรทัศน์กลางห้องดึงดูดสายตาของคิมมยองซูผู้ซึ่งเดินทางกลับมาถึงห้องพักของตนเองได้ในทันทีที่เขาเปิดประตูเข้ามา
ดวงตาคู่คมไล่มองจากปลายเท้าของคนที่นอนเล่นอยู่บนโซฟาไปจนถึงต้นขาที่โผล่พ้นออกจากกางเกงขาสั้นที่พวกผู้หญิงมักจะใส่กัน
แต่เอาตามความจริงแล้วคิมมยองซูยังไม่เคยเห็นใครใส่กางเกงขาสั้นแล้วดูยั่วยวนเท่ากับอีซองยอลสักคนเดียว
“กลับมาแล้วเหรอ”
เสียงนุ่มที่ไม่ว่าจะฟังกี่ครั้งมยองซูก็รู้สึกว่ามันหวานหูเหลือเกินดังขึ้นในตอนที่เขาเดินเข้าไปด้านในห้องเพื่อนำของที่เขาถือติดมือมาไปวางเอาไว้บนโต๊ะทานอาหาร
ในขณะที่เจ้าของคำถามนั้นพลิกกายมานอนคว่ำโดยยกตัวขึ้นด้วยศอกทั้งสองข้าง
จนเสื้อเชิ้ตที่ปลดกระดุมออกไปสองเม็ดนั้นเปิดออกจนสามารถเห็นแผ่นอกขาวที่มีร่องรอยแสดงความเป็นเจ้าของสีเดียวกับกลีบกุหลาบแต่งแต้มอยู่จางๆ
“กลับมาแล้วครับ” คนหน้าหล่อพูดเสียงนุ่ม
พลางเคลื่อนกายไปหาคนรักของเขาที่นอนเล่นอยู่บนโซฟาพร้อมกับมอบจูบหวานๆให้อีกคนด้วยความคิดถึง
ทั้งๆที่ความจริงแล้วเราเพิ่งจะแยกกันเมื่อเช้านี้ตอนที่เขาออกไปเรียน
และอีซองยอลเตรียมตัวจะออกไปทำงานแท้ๆเชียว
“ทำไมวันนี้กลับช้าล่ะ” เจ้าของร่างบอบบางที่นอนเอกเขนกอยู่บนโซฟาเอ่ยถาม
ก่อนที่เจ้าตัวจะลุกขึ้นมานั่งบนโซฟาโดยไม่ได้สนใจเลยว่าเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ที่มยองซูจำได้คลับคล้ายคลับคลาว่ามันเป็นของเขานั้นหล่นลงมากองอยู่ที่ศอกข้างหนึ่งจนเผยให้เห็นแผ่นอกขาวและเม็ดทับทิมสีหวานที่ยั่วตายั่วใจเขาอยู่
ฟัค
คิมมยองซูสบถในใจก่อนจะยกร่างของคนอายุมากกว่าขึ้นมานั่งบนตัก
จมูกโด่งกดลงบนซอกคอขาวที่ส่งกลิ่นกรุ่นอย่างยั่วยวนในทันที
ก่อนที่ริมฝีปากหนาจะค่อยๆแนบประทับและไล่เลียไปบนผิวกายเนียนนุ่มที่เขาหลงใหลนักหนานั้น
สำหรับมยองซูแล้ว อีซองยอลเป็นเหมือนกับสารเสพย์ติดชนิดหนึ่งที่เขาต้องการจนไม่รู้จักพอ
มือหนาเริ่มสอดเข้าไปใต้เสื้อเชิ้ตสีขาวพร้อมกับลูบไล้ไปตามผิวเรียบลื่นนั้น
หูก็แว่วได้ยินเสียงร้องห้ามที่ดังกว่าเสียงกระซิบเพียงแค่นิดเดียว
ซึ่งแน่นอนว่ามันไม่สามารถทำให้มยองซูหยุดความต้องการที่พุ่งทะยานขึ้นสูงของเขาได้เลย
มือหนาจึงถอดกางเกงขาสั้นที่อีกคนใส่เอาไว้ออกโดยที่ซองยอลเองก็ไม่ทันได้รู้ตัว ชายหนุ่มหน้าหล่อรั้งร่างบางของคนรักให้นอนราบ
โดนที่ขาของซองยอลนั้นเขาวางพาดไปกับที่เท้าแขนซึ่งอยู่ริมสุดของโซฟา
ใบหน้าคมคายก้มลงไปกดจูบลงบนต้นขาด้านในของอีซองยอล พร้อมกับขบเม้มจนเกิดรอย
ก่อนจะค่อยๆไล่กดจูบสูงขึ้นไปเรื่อยๆจนไปพบกับส่วนอ่อนไหวของร่างกายที่เริ่มตื่นตัวจากการปลุกเร้าของเขา
คนหน้าหล่อเงยหน้าขึ้นไปสบตากับอีกคนที่ยกศีรษะของตนเองขึ้นมาเพื่อมองเขาพอดี
คิมมยองซูจึงยกยิ้มที่มุมปากส่งไปให้อีกคนแล้วค่อยๆครอบริมฝีปากไปบนส่วนกลางของร่างกายที่แข็งขืนอยู่ตรงหน้า
หยอกเย้ากับส่วนอ่อนไหวนั้นด้วยปลายลิ้นและโพรงปากจนอีซองยอลส่งเสียงครวญครางออกมาให้ถูกใจ
หากแต่เขาก็ไม่ได้คิดจะปล่อยให้อีกฝ่ายไปถึงฝั่งฝันดังที่ปรารถนาง่ายขนาดนั้น
“จะเอาเปรียบกันเหรอครับ อาจารย์” มยองซูเอ่ยถามเสียงนุ่ม
หลังจากที่ชายหนุ่มลุกขึ้นยืนเต็มความสูงพร้อมกับปลดเสื้อผ้าของตนเองออกจากร่างกาย
โดยที่ดวงตาทั้งสองคู่ยังคงสบกันอยู่อย่างนั้น
“ไม่ต้องมาทำเป็นพูดดีเลย”
ซองยอลพูดก่อนที่ริมฝีปากอิ่มนั้นจะเคลือบไปด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์
ในขณะที่มือเรียวสวยก็เริ่มปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตที่ตนเองสวมใส่อยู่ออกทีละเม็ดเป็นการยั่วอารมณ์คนมอง
“อดีตลูกศิษย์”
คำพูดของคนหน้าหวานทำให้มยองซูต้องกระตุกยิ้มอย่างช่วยไม่ได้
จะว่าไปสิ่งที่ซองยอลพูดก็ถูกต้องแล้ว
เพราะในตอนนี้คิมมยองซูเป็นอดีตลูกศิษย์ที่ดำรงตำแหน่งคนรักของอาจารย์สอนภาษาอังกฤษหน้าหวานที่กำลังยั่วยวนเขาอยู่คนนี้
“What do you want me to do next?”
คิมมยองซูเอ่ยถามอีซองยอลเสียงพร่า
พร้อมกับโถมตัวลงไปทาบทับอยู่บนเรือนร่างขาวเนียนที่ยั่วยวนสายตาเขาอยู่นานแล้ว
มือหนากระชากเสื้อเชิ้ตสีขาวออกจนอีซองยอลไร้ซึ่งสิ่งใดปกปิดร่างกาย ปลายนิ้วเรียวรุกคืบเข้าไปในช่องทางด้านหลังอย่างเอาแต่ใจจนซองยอลต้องส่งเสียงครางออกมาให้อีกคนได้ฟังตามที่ต้องการ
My head’s spinning around, I can’t see clear no more.
What are you waiting for?
เรือนร่างขาวนวลเนียนนั้นบิดไปมาราวกับขี้ผึ้งที่ถูกไฟลน ยามที่ฝ่ามือหนาข้างหนึ่งลูบไล้ไปตามร่างกายของเขา
พร้อมกับนิ้วเรียวที่ขยับอย่างร้ายกาจเพื่อปรนเปรอและเตรียมพร้อมช่องทางของเขาให้พร้อม
แนวฟันขาวขบลงบนกลีบปากนุ่มด้านล่างจนเริ่มช้ำ
สุดท้ายแล้วจึงเป็นคิมมยองซูเสียเองที่ต้องกดปลายนิ้วลงบนนั้นเพื่อให้อีกคนเลิกกัน
ก่อนจะเปลี่ยนจากนิ้วเป็นริมฝีปากของตนเองแทน
จูบแล้วจูบเล่าที่สอดคล้องกับการขยับมือของคิมมยองซูนั้นได้ชักพาอีซองยอลไปจนถึงปลายทางของความสุขโดยที่เขาเองก็ไม่ทันได้รู้ตัว
“Tell me.” มยองซูกระซิบแทบจะชิดกับริมฝีปากของซองยอล “What do you want
me to do next?”
อีซองยอลร้องครางออกมาเมื่อสัมผัสได้ถึงบางสิ่งบางอย่างที่ดุนดันอยู่ตรงช่องทางด้านหลังของเขา
คนหน้าหวานรู้ดีว่าคนที่ทาบทับอยู่ด้านบนนั้นปรารถนาที่จะครอบครองเขามาแค่ไหน
และรู้ตัวดีว่าเขาอยากจะถูกอีกฝ่ายครอบครองมากแค่ไหนเช่นเดียวกัน
ดังนั้นท่อนแขนกลมกลึงจึงเกาะกอดลำคอของคนด้านบนแน่น
มือบางก็ออกแรงรั้งบนหน้าอีกคนเข้ามาใกล้แล้วบดเบียดริมฝีปากไปบนอวัยวะชนิดเดียวกันอย่างร้อนแรง
จากนั้นจึงกระซิบเสียงพร่าเมื่อถอนริมฝีปากออกมาเรียบร้อยแล้ว “Fuck me.”
เมื่อจบวลีนั้น ท่อนเนื้อที่ร้อนรุ่มก็ชำแรกเข้ามาในร่างกาย
ก่อนจะตามด้วยแรงกระแทกกระทั้นที่เต็มไปด้วยความเร่าร้อนทว่าแฝงเอาไว้ด้วยความอ่อนโยนเหมือนในทุกครั้งที่เขาทั้งสองคนบรรเลงบทเพลงรักกันให้แก่กันและกัน
เหงื่อที่รินไหลนั้นส่งผลให้ผิวกายของอีซองยอลดูผุดผ่องและน่าสัมผัสจนมยองซูต้องแนบริมฝีปากลงไปประทับรอยจูบบนนั้นครั้งแล้วครั้งเล่า
เช่นเดียวกันริมฝีปากสีสดที่ครวญครางเอ่ยเรียกชื่อของเขา
ที่ทำให้คิมมยองซูต้องแนบริมฝีปากลงไปช่วงชิงความหวานและลมหายใจของอีกคนนับครั้งไม่ถ้วนราวกับคนไม่รู้จักพอ
“ม-มยองซู อ๊ะ” มือน้อยที่ถูกยกขึ้นมากอดคอเขาเอาไว้ ทำให้มยองซูรับรู้ได้ว่าอีกไม่นานปลายทางของอีซองยอลจะเดินทางมาถึง
ชายหนุ่มจึงเลื่อนมือมาปรนเปรอส่วนอ่อนไหวของคนรัก
พร้อมกับเพิ่มจังหวะในการขยับสะโพกเข้าออกของตนเองให้เร็วขึ้น และรุนแรงขึ้น
จวบจนกระทั่งเขาสัมผัสได้ถึงความชื้นที่ฝ่ามือ
มือหนาละออกมาจับยึกสะโพกมนเอาไว้แน่น
เพื่อรองรับการกระแทกกระทั้นที่รุนแรงขึ้นจากแรงอารมร์ของเขาที่พุ่งขึ้นสูงจนแทบจะทนไม่ไหว
ดวงตาคู่คมจับจ้องไปยังส่วนที่เชื่อมต่อกันไม่วางตา
พร้อมกับซี๊ดปากด้วยความเสียวซ่านเมื่อเห็นว่าช่องทางของคนรักนั้นกลืนกินเขาด้วยความร้อนแรงอย่างไร
ร่างหนาเกร็งกระตุกอยู่สองสามครั้งก่อนจะปลดปล่อยความสุขออกมาในร่างกายของอีซองยอล
แล้วทิ้งตัวลงซบบนแผ่นของคนรักเนื่องจากหมดแรง
“ลุกออกไปเลยนะ” ซองยอลพูดเสียงแผ่ว “มันหนัก”
“ไม่เอาหรอกครับ” มยองซูว่าพลางช้อนร่างของซองยอลให้เข้ามาอยู่ในอ้อมแขนตอนที่เขาลุกขึ้นยืน
ก่อนที่คนหน้าหล่อจะพาร่างบอบบางของอีซองยอลเดินตรงไปที่ห้องน้ำโดยที่ร่างกายยังคงเชื่อมต่อกันอยู่เช่นนั้น
“ไปอาบน้ำกันนะ”
And the story goes on its way
